ترمه

قدحِ نیاز من دِگَر،

سودای مستی نجوید؛

من، غوطه ور در سُکرِ باده ی چشمانت

دنگ و دلداده

پیوسته در پیِ تو میگردم...!

"ترمه سلطانی هفشجانی"

قطره ای احساس و

جرعه ای عاشقی،

تُواَم شیرینی حبه قند شیدایی ات

باده ای سُکر آور خواهد بود

در پیمانه دیوانگی ام؛

و این توجیه زیباییست

برای این منِ مجنون

که خفته در بند بندِ منطق هشیاری

[پر از نیاز] به هوای تو،

تن به مستی این گناه دادم

...

آری؛ من 

عاشقانه ملولم از این نیاز!

"ترمه سلطانی هفشجانی"

خطوط مُمتَد فاصله ها،

به نهایت انتظار و

شهادت این حرف می انجامد:

-می خواهمَت

ای خواستنی ترین دلیل انتظار!

"ترمه سلطانی هفشجانی"