ترمه

قناری عشق وامید را

به آرامش سلوک سپردم

شاید تو بیایی و

 سری به رخ دیوانه ی عنقای خیال بزنی 

تا اگر خاموش شبی 

 دل بی تاب خسی 

صورت غنچه ی مهر را 

 به شلا ق ظلمت سپرد

بی آلا یش 

مرحمی باشم بر جراحت دردناک بهار 

 نه نمکدان عجز بر زخم نگاه......

ترمه سلطانی هفشجانی