ترمه

تو ای زمستان کبود امروز,

با توام، با تو!

ناله های بی امانم را نمی شنوی؟

کاش شب و مهتاب به گوشت برسانند،

که غنچه های پژمرده دل منتظرند.

سپیده دم شبنم را به سراغت می فرستم؛

تا با برگ و پاییز آشتی کنی!

افسوس ؛ آنقدر از من دور بوده ای

که هنوز مرا نمی شناسی.

نازنینم!

من خزانم؛ به هوای تو کنون برگریزان شده ام.....!

*****

ترمه سلطانی هفشجانی