ترمه

خُتَن از زیر نافَت
گدایی نکردم کین چنین
بُغ کرده نیشم میزنی!
بغ کرده رو گردانی و
آتش به جانم میزنی!
آنچه از آنَت نشد را بردم
زیر نافت مضمحل دل، بردم
نخواستی؟ جان دل، باکی نبود!
آسوده خاطر باش کو را بردم...

*ترمه سلطانی هفشجانی*