ترمه

جامه‌دانَم را برای سفر به هیچ بستم و 

سَر از دلت درآوردم؛

کَنگَرِ عشق خوردم و 

لَنگَرِ ماندَنَم را تو انداختی...

"ترمه سلطانی هفشجانی"