ترمه

ردای اشک خوب به تنم نشسته... نه؟

بوی تو را می‌دهد 

که رنگ آسمانی 

...

آسوده بخند به فخر سلطنت غم؛

تاج اغواگرش روی انحنای حرف‌هایم

زیادی سنگین است 

هم وزن جای خالی‌ات!

"ترمه سلطانی هفشجانی"