ترمه

آن روز که دستانم را رها کردی،

قلبم پیشت جا ماند.

رفتی و عشقت،

تمثیلِ ستودنی این شب‌های من شد؛

راستی کاش می‌گفتی

با آن دل

-که بیمار تو شد-

چه کردی؟!

"ترمه سلطانی هفشجانی"