ترمه

حصار حسرت نوازشت را

در امتداد روابط خیال و انتظار

خواهم کشید؛

من این شهر و مردمانش را

میان فریاد های باد،

پشت سر گذاشتم

تا لحظه لحظه وجود پنهانت را

شوکرانه ببلعم

تو نخواهی فهمید که من،

همچو شیدایی در رخت دیوانگی

بر صورت کتمان وجودت خواهم کوفت...

ای عشق!

صمیمانه تر آتشت را،

در آغوش خواهم گرفت؛

عاشقانه تر بسوزانم...!

"ترمه سلطانی هفشجانی"