ترمه

من خاموشی آوای تورا ،

در خلسه ی خالصانه ی عشق

خوب می شنوم

که می گوید :

شفق عقل ،

با هاله ی عشق در آمیخته

تاشعر ،

بنوازد برای هر آن کس

که قلبش ،

میخانه ایست ،

بهر ساقیان قلم ؛

وشیشه ی اشکهایش ،

باده ی پدرام است

برای پیر دلان مه جبین !

***برای آنکه گفت : خاموشی شنیدنیست ؟!***

* ترمه سلطانی هفشجانی*