ترمه

برایم مهم نیست که منطق حکام کید  ،

عشق پاک فرزندان ابر را ، جرم بداند

من همچنان در روشنی سپهر

از برای اربابان خوشی  ،

تنبور ماندن میزنم

تا از منکرات مدعیان زهد ، دور بمانم

آنقدر نوای دوست داشتن میزنم

تا ساکنان دهر و سماء

مهر آبی اورا لایق بدانند

سر من ، سودای گوشه چشمی از ماهروی ابر دارد .

آه ! ای خدایان عشق ! باران ، محرم احساس من است

پس گیسوانم را تن پوش شانه های خسته اش خواهم کرد :

آری ! غرش های رعد هم

قصد جانم را کنند ،

با او خواهم ماند ..... !

**

* ترمه سلطانی هفشجانی *