ترمه

من درسکوتی پرصدا

میان حال و گذشته گم شده ام

در امتداد جاده های ارغوانی رویا

تا آن بهشتی می روم

که وعده ی کذایی اش را

به دل ساده ی من دادی

شعرهای من ، سرّ نهان گفته های من است

بیت هایش را پشت دیوارهای شیشه ای فریاد

هم قافیه با غزل فاخری که از نگاهت می تراود، می نویسم

من آهنگی هم وزن با گام هایت می سازم

آه ، ای عشق کور !

ای مهر جاودان دور ! 

به هوایت از حجم سبز زندگی مینویسم

ازشیدایی حرکات مستانه دستانت

که سیم های گیتار حرف را نوازش میکند ، می خوانم

تا شرق طغیان کند از گرمی آتشی که آفتاب غرب در دل بی تابم به پا کرد.....!

* ترمه سلطانی هفشجانی *