ترمه

دزدانه نگاه‌هایش...

دزدانه نگاه‌های گاه و بیگاهش...

پاورچین پاورچین

آمد و بُرد؛

اوّل دلم را

بعد هم بوسه‌هایم را

"ترمه سلطانی هفشجانی"

تا او را دید، 

دیوانه شد!

آتش، گیسو پریشان کرد و 

بر شانه‌ی دل انداخت؛

آن یکی، دیوانه تر

عشق گداخت و 

از خمار چشمانش نواخت...

شعر هایم را میگویم

...

چکامه ببین؛

ببین چه مستم!

خبرش کن 

که جام عشقش را،

من نوشیدم

"ترمه سلطانی هفشجانی "

خواستم که از دهان تو

بشنوم عاشقانه‌هایم را؛

من بگویم و

تو به کَرّات بنویسی...

یادت آمد وزن عاشقانه‌ی غزلم؟!

"ترمه سلطانی هفشجانی"

تو مرا خواهی و من،

چون خودی ندارم؛

هر چه داشتم،

دادم رفت

بگردی میابی‌اش

توی کوچه‌ی قلبَت،

جَنبِ عاشقیست!

"ترمه سلطانی هفشجانی"