نازنینی کردی و برقع خلد ربودی
رخ نمودی و با من خراب رفق نمودی
غزلی بر دل من باریدی، ابر شدی
مهر طاق سپهرم شدی، درخشیدی
مسمار سخن کوفتی بر در دل
مرحم عرضی عشاق شدی
دردی کش قرابه ی مستی بودم
دمم ربودی و نسیب* فراغ شدی
*****
ترمه سلطانی هفشچانی
نسیب*:بیت اغازین یک شعر به خصوص ابیاتی که مشتمل بر احوالات عاشقانه است.
میان فریادهای مغیلان عیش و سرمستی،
همچون هزاری آونگ خوشی سر میدهم
در باتلاق ناخوشی؛
نازنینم، من همه مفتون توام!
لاجرم با فام خیال،
نفس زنگار بسته ی غم را
می نویسم بر کاغذ دل ؛
و بانگ عجز را
در توبره ای از جنس سکوت می اندازم؛
به امید آن روز که در مقر مقدس تو،
متاع زندگیم را بیابم.....!
*****
*ترمه سلطانی هفشجانی*
متفقین جنگ جهانی هجر و حزن،
دیار یار بود و دولت عشقی که
تو پادشاهش بودی.....!
*****
*ترمه سلطانی هفشجانی*
فریاد بی نوایی ام را سر میدهم؛
دوست دارم گوش های ناشنوای سرنوشت،
جوابی بدهند
به چراهای بی پاسخ،
و سکوت های بی بنیان.
تا اگر توده ی فراخ نیرنگ
امیدی واهی برای جای خالیت شد،
گیسوان گلگون محبت
نردبانی باشند،
تا ثریای مرموز خیال.....!
*****
ترمه سلطانی هفشجانی
