ترمه

خداوندگار سیمرغ،

خس و خیره نبود؛

اگر بود که

دولت مهر زال،

جان نمی گرفت.....!

ترمه سلطانی هفشجانی

نازنینی کردی و برقع خلد ربودی

رخ نمودی و با من خراب رفق نمودی

غزلی بر دل من باریدی، ابر شدی

مهر طاق سپهرم شدی، درخشیدی

مسمار سخن کوفتی بر در دل

مرحم عرضی عشاق شدی

دردی کش قرابه ی مستی بودم

دمم ربودی و نسیب* فراغ شدی

*****

ترمه سلطانی هفشچانی

نسیب*:بیت اغازین یک شعر به خصوص ابیاتی که مشتمل بر احوالات عاشقانه است.

میان فریادهای مغیلان عیش و سرمستی،

همچون هزاری آونگ خوشی سر میدهم

در باتلاق ناخوشی؛

نازنینم، من همه مفتون توام!

لاجرم با فام خیال،

نفس زنگار بسته ی غم را

می نویسم بر کاغذ دل ؛

و بانگ عجز را

در توبره ای از جنس سکوت می اندازم؛

به امید آن روز که در مقر مقدس تو،

متاع زندگیم را بیابم.....!

*****

*ترمه سلطانی هفشجانی*

متفقین جنگ جهانی هجر و حزن،

دیار یار بود و دولت عشقی که

تو پادشاهش بودی.....!

*****

*ترمه سلطانی هفشجانی*

فریاد بی نوایی ام را سر میدهم؛

دوست دارم گوش های ناشنوای سرنوشت،

جوابی بدهند

به چراهای بی پاسخ،

و سکوت های بی بنیان.

تا اگر توده ی فراخ نیرنگ

امیدی واهی برای جای خالیت شد،

گیسوان گلگون محبت

نردبانی باشند،

تا  ثریای مرموز خیال.....!

*****

ترمه سلطانی هفشجانی