ترمه

زمستانی نواخت،

بهاری سرود،

و تابستانِ زبان‌باز،

چه آوازه‌خان بخواند!

هی او بخوان و

هی تو برقص

فردایُش موزون رفتی

آنقدر طناز

که دل گفت:

"خموش!

بگذار ناز فروشان برود"

*ترمه سلطانی هفشجانی*