ترمه

خانه‌ی قلب فروختم،

کلاهَم را باد بُرد،

نامم را یاد،

و دلم را یار...

از یار، 

گِلِه‌مند نِهی!

کو را بهارِ پیش،

خواب بُرد...

*ترمه سلطانی هفشجانی*