ترمه

نوشته‌هایم را ژولیده رها کردم،

نخوان جانم!

لب به گزاف حالِ من

چرکین مکن!

گَر مرا خواهی،

حرفهایم را بعد بخوان

قبلش لبانم را بچش،

مغزم را لای نان بگذار،

مزه‌مزه‌اش کن

آن‌وقت، اگر دل ماندن داشتی

ژولیده یا غیر،

تمامم مال تو...

*ترمه سلطانی هفشجانی*