ترمه

بر تیغِ تندِ خاطراتم

گیسو فرش کردم،

و شعری بافتم و

عاشقانه‌ای یافتم

که به سانِ خنده‌ات

خوش نِشینَد

به کام تلخِ چایِ من!

"ترمه سلطانی هفشجانی"