ترمه

و ستاره به گوشش نجوا کرد:

"نَقلِ "می‌خواهَمَت" نیست؛

بحثِ من، "دل" است...

پیاله‌ات هر چه داشته باشد،

این یکی را ندارد!" 

او هنوز،

غزلهایش را نخوانده بود...

"ترمه سلطانی هفشجانی"