ترمه

روزی لبانمان در بستر هم

خشک می‌شوند،

و رود اشعارم

 -که عمری به عشق، 

از کوتاه بوسه‌ای می‌خندید-

و باز پیله‌ی آغوشمان

به تن‌هامان

خوش نشیند

"ترمه سلطانی هفشجانی"