ترمه

خسبیده بر بستر باد
دست نوازش به گیس،
ملول از تب شب سوزی
تو شیدا نیستی
این که مست نسیمی و
شراب عشق ماه نوشی
همان حکایت ایستایی و نیستی‌ست،
مهربان!

*ترمه سلطانی هفشجانی*