ترمه

ها! خسوف بود؟!

نه جانم؛

میان سکوتی ملول از اشک

ماه نالید و

خورشید دیوانه شد،

مستی شعرم را نوشید و

عشق، پرده‌ی راز کشید

تا فقط مهر و ماه باشد و

بستری برای خواستن...

برای دو قلب...

"ترمه سلطانی هفشجانی"