ترمه

در مکنون دلم، بدره ی عشقی می خواست

که ز دستارچه ی عرضی غم بگریزد

لیک دل هاروت او، مستی و رندی می خواست

نه رسن از دل من ببرید و نه حظیره ی صنم ویران ساخت

من نه آنم که به قلبش بزنم خنجر خشم،

ورنه دل با مه غم کاری داشت؟!

ترمه سلطانی هفشجانی