ترمه

من آموختم

مرگ را بایستی که فهمید 

از بایدش،

نبوت ازلیِ بوسه را

از شایدش،

و پروردگار عبوسِ گناه را

از غایتش؛

تو را هم عمریست میشناسم

از وبای انتظار 

و نهایتش!

و "من"...

منِ ملول از من

می‌گریَد

که هنوز نفهمیده‌‌امَش...

*ترمه سلطانی هفشجانی*