ترمه

آری ای الهه ی عشق !

لبخند ناشیانه ی احساس برای دوری ات ،

همان اشک و آه فاخری بود

که منطق بی احساس قاضی خلق 

حیا می خواندش ...!

ترمه سلطانی هفشجانی