ترمه

رفتم که هر آنچه برایش سرودم
خیال‌انگیز ببافم
تا بیایم صد بار
آسمان را گز کرده بود
من زمین بودم
و او
گریخته‌ ز عرش
ملک فرش شد
من و او
سریر عشق ساختیم و
عاقبت،
ما شدیم

*ترمه سلطانی هفشجانی*