ترمه

جمله‌ای بود از آن ما

به یادگارِ نشان تو

که نامده خوش به خاطر نشست و رفت؛

نشانت پیشکش،

نامت بگو جانم!

آغوش شعرم را،

بوسه‌ی منادا نیاز است...

"ترمه سلطانی هفشجانی"