ترمه

او در گیر و دار اعتیاد عشق،

دود را می‌بلعید 

از گور آتش جنون؛

دانی شیرینیِ قصه کجاست؟

ساقی‌اش دلبرانه

بی‌دلیل

بی‌مثال 

بی‌منّت 

هنوز هم می‌خواهدش!

"ترمه سلطانی هفشجانی"