ترمه

دانی که عشق از کجا بیداد شد؟

ز آنجا که دیگری در خفا، تو را نوشت و

تو در دل، مرا سرودی و 

من سکوتی شدم، که چون شب 

عرفان شد از عشقِ روز؛ امّا

هیچگاه دُرّی از مهرش نفشاند!

"ترمه سلطانی هفشجانی"