ترمه

نام تو  ای عشق؛

آن مهر لایزال خفته در حنوطیست،

که حتی تن بی جان نموتان این دیار هم

بسیچ بازگشتی دوباره به دنیا می شوند؛

و در ساز شور،

تا ابلق خواب آلود صبحگاه،

با مرسلان شفقت می رقصند؛

و خورشید و دهر،

از برای صنع نکوی روی تو

تعظیم می کنند.....!

حنوط: نوعی ماده ی خوشبو

بسیچ: آماده شدن برای سفر

ابلق: مقصود، همان هوای گرگ ومیش است

*****

"ترمه سلطانی هفشجانی"